↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ. ↑ نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۲۵۳. ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی.
بناء الثقة والمصداقية أمر أساسي في عالم الأعمال. فريق نور الإمارات يساعد في بناء هذه الثقة والمصداقية من خلال المحتوى الجذاب والمعلومات القيمة التي يتم تقديمها.
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
مرحبًا بكم في منظرنا الرقمي المتغير بسرعة، حيث تجمع التقنيات مثل رموز الاستجابة السريعة بين العوالم الفعلية والعالم الافتراضي بسهولة. تطورت رموز الاستجابة السريعة من كونها أشياء جديدة إلى أدوات قوية، حيث تعمل كجسور بين الواقع والمجال الافتراضي.
اضغط على قائمة التحرير (إن وجدت) واختر "لصق" فليس كل البرامج تحتوي على قائمة تحرير مرئية.
المتصفح مدعوم من منظمة غير هادفة للربح تضع عُملاءها على رأس أولوياتها
كندا واحدة من أفضل الدول للاستثمار العقاري الجاذبة, بسبب استقرارها الاقتصادي
[۳۹] حمزه اصفهانی مورخ قرن سوم در کتاب سنی ملوک الارض نور الإمارات و الانبیا می‌نویسد: طبرستان دارای کوره‌های بسیار بود که یکی از آنها سرزمین دیلم است و ایرانیان دیلمیان را اکراد طبرستان می‌نامیدند چنان‌که عربان مردم عراق را اکراد سورستان می‌خواندند.[۴۰]
[۲۶] به گفتهٔ مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران می‌زیستند و تپوری‌ها در ناحیهٔ کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیهٔ جلگه‌ای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیهٔ خوار کوچاند و تپوری‌ها تمام ناحیهٔ مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.[۲۷]
موقع صندوق التنمية السياحي يقوم باستخدام خاصية ملفات تعريف الارتباط لتحسين تجربتك أثناء التصفح.
↑ علی اصغر یوسفی نیا، لنگا، ۲۴. ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. انتشارات اطلاعات. ص. ۲۵۵.
خدمات إرجاع انقر على الرابط ودعم مريحة يمكنك إرجاع مشترياتك أو استبدالها حسب رغبتك.
عن الشركةشروط الاستخدامالشروط والأحكام للمحامينسياسة الخصوصيةللمحامينتواصل معنا
↑ ستوده، منوچهر (۱۳۶۲). حدودالعالم. انتشارات زبان و فرهنگ ایران. ص. ۱۴۶.